Op 30 september was het zover. Sinds lange tijd organiseerde TCVeluwe weer een vrijwilligersbijeenkomst. Vrijwilligers zijn voor een club met de schaalgrootte van TCV van groot belang. Onze vereniging bloeit mede door hun onmisbare inspanningen.
Om 14.30 uur meldden zich 48 fietsers/vrijwilligers, waarvan een groot aantal met partner, aan de Oude Oenerweg in Epe. Op het programma stond klootschieten en barbecue, zo meldde de voorzitter bij de inleiding en nadat hij iedereen welkom had geheten. Het regende pijpstelen en dat deed ons besluiten terug te vallen op plan B, we gingen boogschieten en voor de liefhebbers was er binnen een sjoelcompetitie georganiseerd. Zes dames lieten de pijl en boog voor wat ie was en kuierden gespannen naar de sjoelschijven nadat een van hen nog had gesmeekt om de openingen wat groter te maken. Vals spelen, daar houden we niet van, TCVers gedragen zich altijd sportief, dus dat ging niet door. Al snel bleek dat de dames onderling gegokt hadden op onderschatting. De gemoederen en de scores liepen hoog op, waarbij de hoogste score over 6 ronden gemiddeld maar liefst verdeeld 114 bedroeg. Daar wordt thuis veel gesjoeld, dat kan niet anders. Met een schitterende eerste prijs verliet Willie de Graaf het strijdtoneel, afgetekend stond ze aan kop.
Bij een aantal andere dames en alle heren stond de pijl en boog centraal. ‘De boog kan niet altijd gespannen zijn’ werd alom begrepen (anders hadden we er nu nog gestaan..) en na wat inschieten en inschatten (van elkaar) werd de groep verdeeld over de vier schietbanen en kon de wedstrijd beginnen. Aanvankelijk verdwenen regelmatig pijlen in de in groen plastic verpakte strobalen, maar nadat de meesten hun eigen handicap gingen onderkennen (‘ Ik moet eerst meer naar links mikken dan gaat de pijl naar het midden’ hoorde je regelmatig) werd er beter geschoten, met grote en met de kleine boog. Vreemd eigenlijk dat zo’n beetje alle pijl en bogen wel een afwijking hadden..
Pauzemomenten werden benut om een pilsje te halen, dat ging natuurlijk ten koste van de focus, maar het verhoogde de pret dan wel weer. Het leven blijft toch een kwestie van balans zoeken, zo bleek ook nu weer. Dankzij de strakke leiding van de eigenaar zijn bij niemand vitale lichaamsdelen geraakt en kon na ruim anderhalf uur de stand worden opgemaakt. Overigens zij vermeld dat veel dames met pijl en boog hun mannetje stonden.
Bij de heren ging Rik Rorije met de hoofdprijs aan de haal en deelden de dames Geertje Bomhof en Janny van ‘t Hul samen de eerste prijs.
De barbecue werd warm gemaakt en de welgevulde tafel met brood, salades en vlees wachtten om de hongerige magen te stillen. Wie had nou niet verwacht dat je van sjoelen en pijl en boogschieten zo’n honger zou krijgen? Gelukkig was er voldoende, met kwalitatief zeer goed eten uit onze eigen regio werd een vervolg gegeven aan de bijeenkomst. Gezellig samen elkaar ook eens op een andere ontmoeten, altijd goed en leuk. En fietsers en dames hebben altijd wel wat te delen.
Met enthousiasme werd tijdens het afrondend woordje nog gereageerd op de vraag of zo’n bijeenkomst voor herhaling vatbaar is (natuurlijk verzinnen Rob Golbach en Theo van ‘t Erven dan wel weer een andere verrassende activiteit). Tot volgend jaar dus!
Dank allemaal dat jullie er mede een gezellige bijeenkomst van hebben gemaakt.
De herfst dient zich aan, daarna weer een winter, met twee keer de Eper Bossentocht op het programma. We rekenen op redelijk of misschien wel mooi weer, veel deelnemers, en natuurlijk weer op al onze vrijwilligers zonder wie we dit nooit zouden kunnen organiseren.
En.. Rob en Theo: Bedankt voor het organiseren deze happening!
Hartelijke groet van de voorzitter,
Ton Diepeveen
