In memoriam

Als de Tourclub zo’n 10 jaar bestaat wordt Johan van Schoonhoven lid van de club, gelijk met zijn broer Henk. Hij fietst met de besten mee in zijn karakteristieke houding op zijn racefiets met ossekopstuur. In de heuvels stond hij zijn mannetje, en voor Luik-Bastenaken-Luik draaide hij zijn hand niet om. Eigenlijk pakte hij alles wel aan wat hij leuk vond of belangrijk, of als er een beroep op hem werd gedaan. Hij praat graag en vertelt enthousiast over zijn kinderen, het werk, het fietsen, en het plezier dat hij eraan ontleent. Johan hield van gezelligheid.

De laatste jaren werden steeds zwaarder voor hem, hij bleef vaker weg bij de club, zegde pas nog af voor de trip naar Duitsland vanwege rugklachten en trok zich terug, in gevecht met zijn somberte. Die kant zagen we zelden, hij leefde dan meer in een isolement, wachtend tot het weer licht werd.

Op de fiets was hij in zijn element, voorover gebogen en stoempend op de pedalen. Na een zaterdagronde op de racefiets nodigde hij de jongens bij hem thuis in de carport uit, een gezellig honk waar hij dan pannenkoeken ging bakken en honderduit praatte. Het was gezellig, we lachten veel en moesten thuis uitleggen waarom we geen honger meer hadden. Een gezellige vent, aanwezig, met altijd een verhaal, sportief en behulpzaam, een aanpakker die er graag iets moois van wilde maken. Een man met een sterke eigen wil.

Bedankt dat je een van ons was, een mooie en fijne kerel, zo blijven we je herinneren.

Ton Diepeveen, voorzitter